فوکوس خودکار دوربین ها

برای دستیابی به تصاویر شارپ و خیره کننده، یک ابزار تخصصی وجود دارد که از جانب عکاسان آماتور گاها جدی گرفته نمی شود اما امان از حرفه ای ها که حسابی جادوی تصویر آن را درک کرده اند. در اینکه اسم  اتو فوکوس یا فوکوس خودکار دوربین را بارها شنیده اید شکی نیست اما اینکه در چه شرایطی کاربرد دارد و معجزه گر است، جای حرف بسیار است؛ اینکه فوکوس اتوماتیک کمی خودکامه و تک رای است حرفی نیست اما با تکنیک های زیر میتوانید این قابلیت هیجان انگیز را در راستای اهداف هنری خود رام کنید. بررسی رفتار فوکوس اتوماتیک در شرایط مختلف، اولین سرنخ ما برای جلوگیری از مشکلات احتمالی این قابلیت است.

فوکوس خودکار دوربین ها

1-تشخیص اشتباه سوژه توسط فوکوس اتوماتیک:

امان از وقتی که قابلیت فوکوس سر ناسازگاری بردارد و در تشخیص سوژه مورد نظر ما بدقلقی کند! البته بسیاری از عکاسان تازه کار انتخاب نقطه فوکوس را به دوربین واگذار می کنند که در اکثر اوقات هم نتیجه مطلوب و تصویری واضح و شارپ به همراه دارد اما گاهی دوربین در شناسایی سوژه مورد نظر برای فوکوس دست و پا شکسته عمل میکند.

 

به طور کلی از آنجا که فوکوس خودکار معمولا در ناحیه مرکز کادر به دنبال سوژه می گردد، به همین دلیل گاهی چهره افراد را اولویت قرار می دهد و روی نقطه اشتباهی از صحنه فوکوس می کند که فرسنگ ها با هدف شما فاصله دارد. به عبارتی، دوربین عنایت ویژه ای بر نزدیک ترین سوژه ها دارد و روی آنها فوکوس می کند؛ این در حالیست که شاید شما سوژه دیگری را در فاصله بیشتر در نظر داشته باشید.

 

خبر خوب این که در بیشتر دوربین ها این امکان وجود دارد که نقطه فوکوس خودکار را به صورت دستی انتخاب کنید. فقط بایستی مد مناسبی را انتخاب کنید که این مد در دوربین های متفاوت با سازنده های متفاوت با نام های متفاوتی شناخته می شود. هم در حالت single point (یک نقطه ای) و هم در حالت Multiple Points (چند نقطه ای).

 

در دفترچه راهنمای همه دوربین ها ذکر شده است که چگونه حالت انتخاب دستی نقطه فوکوس را فعال کنید. با فعال کردن این حالت، معمولا فشار دادن دکمه ای برای حالت انتخاب نقطه فوکوس و تنظیم بی چون و چرای آن از دوربین خواهد بود . البته در بعضی از دوربین ها هم انتخاب نقطه فوکوس فقط با فشردن دکمه های جهت دار انجام می شود.

فوکوس خودکار دوربین ها

با لمس نقطه مورد نظر LCD در دوربین هایی که صفحه لمسی دارند می تونید نقطه مورد نظر را برای فوکوس خودکار انتخاب کنید.

 

البته بعضی دوربین ها در صورت فعال بودن حالت Face Detection AF یا فوکوس خودکار تشخیص چهره، دوربین در صورت رویت چهره در کادر، نقطه فوکوس انتخاب شده را نادیده می گیرد.

 

پس در شرایطی که می خواهید فوکوس روی سوژه ای غیر چهره انجام شود، باید این حالت را غیر فعال کنید تا بتوانید روی نقطه مورد نظر فوکوس کنید.

 

 

2-ارتباطی بین سرعت بالای فوکوس و کیفیت بالای تصاویر وجود ندارد

شاید ما بنا به عادت فوکوس سریع را در دوربین مناسب تر بدانیم؛ اما این موضوع همیشه قطعی نیست و در بعضی شرایط می تواند برعکس عمل کند. به همین خاطر است که بعضی دوربین های گران قیمت مثل Canon 7D Mark II یا Canon 5D Mark III این قابلیت را دارند که سرعت تغییر فوکوس را متناسب با مدت زمان تغییر حالات و فاصله سوژه تنظیم کرد.

 

به این مثال توجه کنید؛ تصور کنید در حال عکاسی از شناگری هستید که رو به روی شما شنای پروانه انجام می دهد؛ اگر سرعت تغییر فوکوس دوربین بالا باشد، وقتی سر شناگر در سطح آب باشد روی آن فوکوس خواهد کرد ولی با پایین رفتن شناگر زیر آب، از آنجا که زمان کافی برای تجزیه و تحلیل حالت ندارد، بر انتهای استخر فوکوس خواهد کرد. هنگامی که سر شناگر دوباره از آب خارج شود، دوربین با زحمت بسیار دوباره بر آن فوکوس می کند و با ادامه این روند، و لحظه های حساسی که می توانید عکس مناسبی بگیرید از دست می رود زمان شما برای ثبت تصویر بی نقص هدر می رود.

 

اگر سرعت فوکوس دوربین کمی کند تر باشد، به این دلیل که سرعت تغییر فاصله سوژه هنگام تغییر حالت زیاد است، فوکوس دوربین تغییر نمی کند و وقتی سر شناگر از آب بیرون می آید فاصله فوکوس تغییر زیادی نمی کند.

 

این تغییر آهسته فوکوس هنگامی که اجسامی بین شما و سوژه مورد نظر واقع می شود هم بسیار کاربردی است. مثلا در عکاسی از بازیکنان یک تیم در ورزشگاه، ممکن است به طور مداوم تماشاچیان و یا چیز های دیگر برای زمان بسیار کوتاهی مقابل دید شما قرار بگیرند و اگر سرعت تغییر فوکوس دوربین تان کند باشد،شما وفوکوس خودکار دوربین با چالشی روبه رو نخواهید شد.

 

دوربین های گران قیمت SLR کمپانی های کنون و نیکون دارای  سیستم فوکوس خودکار پیچیده ای هستند که با توجه به سوژه و خواست عکاس می شود آنها را تنظیم کرد. برای انجام هر چه بهتر این کار باید از نحوه عملکرد سوژه و دوربین آگاهی داشت.

 

3-گشودگی دیافراگم قابل استفاده در فوکوس

اصولا کمپانی های سازنده دوربین ها دیافراگمی که سیستم فوکوس خودکار در آن کار می کند، بیان می کنند. مثلا سیستم فوکوس خودکار بعضی از دوربین های مدرن روس دیافراگم f/8 عمل می کنند.

 

ماکزیموم دیافراگم عکاسی که lens maximum aperture نامیده می شود با دیافراگم عکاسی یا shooting aperture تفاوت دارد که گاهی عکاسان تازه کار را به اشتباه می اندازد.

 

اندازه دیافراگم وقتی که فوکوس انجام شده باشد و دقیقا قبل از نوردهی، تغییر می کند و در دوربین های مدرن فوکوس خودکار در بازترین حالت دیافراگم انجام می شود تا نور کافی به سمت سنسور هدایت شده و عکس شما از وضوح و شفافیت چیزی کم نداشته باشد.

 

بنابراین این امکان وجود دارد که با دوربینی که سیستم فوکوس خودکار آن در دیافراگم f/5.6، f/8 یا بازتر از اینها عمل می کند، با دیافراگم F/16 عکاسی کنید.

به کار بردن مبدل تله یا teleconverter با لنز، به اندازه شارپنس و سرعت لنز، فاصله کانونی را افزایش می دهد.

 

همان طور که در قبل تر بیان شد، بعضی از دوربین های مدرن دارای  فوکوس خودکار f/8 هستند. به این صورت که یک لنز  f/4 با مبدل X 2 متصل شده به آن با کاهش 2 پله نور همچنان می تواند فوکوس خودکار انجام دهد.

 

پس برای خرید مبدل تله ، همیشه سیستم فوکوس خودکار دوربین خود را هم در نظر داشته باشید.

 

4- مدل نقطه فوکوس خودکار خطی و صلیبی

سامانه های فوکوس خودکار تشخیص فازی یا phase detection در دوربین های SLR ،اصولا شامل دو نوع نقطه فوکوس خودکار خطی یا Linear و صلیبی یا Cross type هستند که حالت خطی مدل استاندارد برای فوکوس است که تنها هنرنمایی اش در تشخیص اختلاف کنتراست روی یک خط از صفحه را است . اما نقاط فوکوس خودکار در حالت صلیبی یا ضربدری می تواند اختلاف کنتراست را در دو صفحه عمودی و افقی بسنجد و به همین علت است که حساسیت این نوع نسبت به سامانه های خطی بیشتر است.

 

دسته ای از دوربین ها فقط یک نقطه فوکوس با سامانه صلیبی دارند که آن هم در مرکز کادر قرار دارد؛ ولی بقیه دوربین ها در سامانه صلیبی دارای تعداد بیشتری نقاط فوکوس خودکار هستند که با مطالعه دفترچه راهنمای دوربین بیشتر سر از کار این نقاط و محل قرار گیری شان درخواهید آورد. عملکرد این نقاط در شرایط خاصی قابل قبول تر است.

 

بعضی از دوربین های حرفه ای برای افزایش حساسیت نقطه اتوفوکوس وسط کادر را به شکل جفت دارند (Double Cross Type). اما این قابلیت زمانی کاربرد دارد که لنز های سریع با ماکزیمم دیافراگم f/2.8 به کار گرفته شود.

 

5-وابستگی مدهای نورسنجی به نقطه فوکوس خودکار

در بسیاری از دوربین ها نقطه فوکوس خودکار را به سامانه نورسنجی یا metering ارتباط می دهند. حتی مدهای نورسنجی مانند Evaluative یا Matrix که شامل چند بخش هستند.

 

این موضوع این مفهوم را می رساند که روشنایی سوژه ای که زیر نقطه فوکوس می باشد می تواند روشنایی کل عکس را تحت تاثیر قرار دهد. اگر سوژه در زیر نقطه فوکوس بسیار روشن و یا بسیار تاریک تر از بقیه بخش های کادر تصویر باشد، می تواند تعادل نوردهی عکس را بر هم بزند. در چنین شرایطی می توانید به شکل دستی نوردهی تصویر را انجام دهید تا این مشکل بر طرف شود.

 

6- سیگنال تمیز لازمه عملکرد صحیح سیستم اتوفوکوس با تشخیص کنتراست

 

سیستم اتوفوکوس phase detection یا تشخیص فاز عملکرد سریعی دارد؛ اما شما این توانایی را ندارید که در زمان استفاده از آن، از نمای زنده (live view) هم استفاده کنید. با اینکه سیستم فوکوس خودکار تشخیص کنتراست از این سامانه کند تر عمل می کند، ولی به شما این مزیت را می دهد که بتوانید از live view هم استفاده کنید.

 

دوربین های Compact برای فوکوس کردن از داده های سنسور تصویر استفاده می کنند؛ به همین دلیل است که قدرت این سیگنال نسبت به سیگنال نویز برای سیستم اتوفوکوس مهم است.

 

پیشرفتی که در سامانه های فوکوس خودکار دوربین های کامپکت در سال های گذشته مشاهده کرده اید، تا حدودی تحت تاثیر گسترش قدرت کنترل نویز تصاویر می باشد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *