10 اصل شگفت انگیزدر عکاسی پرتره

اصول عکاسی پرتره

1. استفاده از دیافراگم F/8-F/16

برای آشنایی بیشتر با دیافراگم که یکی از اصول عکاسی پرتره است، خلاصه ای از نکات مهم آن شرح داده می شود: بیشینه دیافراگم، کمترین ضریب f و عمق میدان کم.

تقریبا تمام عکاسان بر این اعتقادند که ۲ الی ۴ نقطه وسیع تر از باریک ترین حالت دیافراگم، یعنی (f/22) جایی است که لنز دوربین در شارپ ترین و واضح ترین حالت خود قرار می گیرد. به همین دلیل، اکثر عکاسان هنگام پرتره گرفتن از (f/8) و (f/16) استفاده می کنند.

استفاده از دیافراگم مناسب در عکاسی پرتره

این دیافراگم توانایی این را دارد که عمق میدان را به اندازه کافی عمیق کند. در این حالت، تمام چهره در فوکوس نگاه داشته می شود، اما عمق میدان، آن قدرها هم زیاد نیست که در پس زمینه هیچ اثری از بلور (blur) و مات بودن دیده نشود. زیرا همواره برای جدا کردن موضوع اصلی از پس زمینه، عکس به کمی بلور احتیاج دارد. استفاده از این دیافراگم، برای حالت دستی یا حالت گشادگی دیافراگم، یک شیوه معمول است. زیرا عکاس به راحتی می تواند دیافراگمی را انتخاب کند که مناسب با عکس او باشد.

2-جهت نگاه

اصول عکاسی پرتره برای تعیین جهت نگاه سوژه، دو حالت ارائه می دهد:

• نگاه مستقیم سوژه به دوربین
• نگاهی که در امتداد مسیر بینی باشد.

تنها این دو نگاه، در عکاسی پرتره جذاب هستند و هر جهتی خارج از این دو، جایگاهی در عکاسی پرتره ندارد.

جهت نگاه

اگر سوژه عکاسی به نقطه دوری در افق نگاه کند، عکس حالت مبهمی پیدا می کند. گویی سوژه عکاسی، تماشاگر را وادار می کند تا به دنبال چیزی بگردد که در واقعیت وجود ندارد. از اصول عکاسی پرتره این است که سوژه نگاهی ساده داشته باشد. انسان ها برای برقراری ارتباط به چشم های یکدیگر نگاه می کنند، بنابراین بهتر است که در عکاسی پرتره نیز آدرس اشتباه داده نشود و نگاه سوژه به لنز دوربین باشد.

3. استفاده از فاصله کانونی بلند

از دیگر اصول عکاسی پرتره این است که از فاصله کانونی بیشتر (۷۰ الی ۱۳۵ میلیمتر) استفاده کنید. استفاده از این فاصله کانونی، یک ترفند جادویی برای بهتر کردن عکس پرتره نیست، بلکه این فاصله تنها نشان دهنده فاصله عکاس از سوژه است.

فاصله کانونی بلند

چنانچه فاصله کانونی بیشتری انتخاب شود، عکاس برای ثبت عکس، نیاز به حرکت کردن ندارد. در نتیجه، عکس نیز بسیار منسجم تر و فشرده تر به نظر خواهد رسید. این فشرده سازی، معمولا برای سوژه عکاسی دلپذیر و رضایت بخش است، چرا که پوست صورت را کمی فشرده تر می کند و او را لاغرتر نشان می دهد. البته این فشرده سازی به ماهیت چهره و ظاهر او آسیب نمی زند و او را از آنچه که در واقع هست، چندان متفاوت نخواهد کرد.

در مجموع مطابق با اصول عکاسی، می توان گفت که لنز ۸۵ میلیمتری بهترین انتخاب برای عکاسی پرتره است.

4. عکاسی سیاه و سفید

عکاسی به شیوه سیاه و سفید، مرز و زمان نمی شناسد و همواره پرطرفدار باقی می ماند. تنها یک اصل در عکاسی پرتره سیاه و سفید وجود دارد: در عکاسی سیاه و سفید، بافت ها واقعاً به نظر برجسته می آیند و این حتی در کوچکترین جزئیات صورت نیز دیده می شود. یکی از ویژگی های عکس های پرتره سیاه و سفید این است که تمام رنگ های منحرف کننده را حذف می کند و فوکوس را به جای هر چیز دیگری که در صحنه وجود دارد، تنها بر روی چهره سوژه متمرکز می کند.

عکس سیاه و سفید پرتره

برخی از الهام بخش ترین پرتره های موجود در جهان، به شکل سیاه و سفید، ثبت شده اند. چه عکس هایی که به لحاظ محدودیت های تکنولوژیکی (بخصوص در گذشته) به این شیوه عکاسی شده اند.

5. خاموش بودن فلاش دوربین

در بین اصول عکاسی پرتره، این اصل از اهمیت به سزایی برخوردار است که نور (فلش) دوربین خاموش باشد. چرا که در عکاسی پرتره، نیمی از سختی کار معطوف به نورپردازی است. زمانیکه منبع نورپردازی، همان زاویه دوربین عکاسی باشد، تصویر به طور کامل مسطح می شود. اما زمانیکه منبع نور کمی از دوربین فاصله می گیرد، بلافاصله عمق در تصویر ظاهر می شود. به عکس زیر توجه کنید:

استفاده از فلش، عکس را مسطح می کند

بهترین گزینه نورپردازی این است که عکاس نور فلاش دوربین خود را خاموش کرده و از یک ظرف یا سافت باکس استفاده کند. اما اگر این امکان برای او فراهم نباشد، می تواند از نور پنجره استفاده کند، چرا که پنجره درست مانند یک باکس عمل می کند. در واقع به همین علت است که استودیوهای عکاسی در روز کار می کنند. در این حالت، عکاس می تواند به جای نورپردازی، سوژه عکاسی خود را جابه جا کند تا زاویه بهتری با پنجره و نور خورشید پیدا کند. پس، از اصول عکاسی پرتره هست

6. جایگیری درست سوژه عکاسی

اصول عکاسی پرتره، عکاس را بر آن می دارد تا سوژه خود را به شکل مناسبی در برابر دوربین قرار دهد. دوربین می تواند تا بیست کیلو وزن سوژه عکاسی را بیشتر نشان دهد. این وظیفه عکاس است که تلاش کند این حالت را حذف کرده و عکس درستی را ثبت کند. یک عکاس می تواند بهترین عکاس جهان باشد و بهترین نورپردازی ها را انجام دهد، اما اگر سوژه عکاسی خود را به درستی هدایت نکند، باز هم عکس های ضعیفی را ثبت خواهد کرد. پس توجه به اصول عکاسی پرتره بسیار مهم خواهد بود.

هنگامی که سوژه بطور مستقیم در برابر دوربین قرار می گیرد، وسیع ترین زاویه را به خود می گیرد و گویی سدی در عکس ایجاد می شود. زمانی که عکس از سر و شانه ها گرفته می شود، عریض ترین حالت سوژه نمایان می شود که به هیج وجه جالب نیست.

در عوض، هنگامی که سوژه عکاسی کمی به سمت دوربین بچرخد و اختلاف ارتفاع شانه ها از یکدیگر کم باشد، این بهترین زاویه عکاسی است و شانه جمع تر و کوچک تر به نظر می رسند. این زاویه برای سوژه هایی که می خواهند در عکس لاغرتر و جذاب تر به نظر برسند، عالی است.

نحوه صحیح قرارگیری سوژه

7. پرهیز از لباس درخشان

در عکاسی پرتره، موضوع اصلی، چهره است و نه لباس هایی که سوژه عکاسی پوشیده است. هنگامی که سوژه، لباس های درخشان و یا رنگارنگ به تن می کند، نگاه بیننده به سمت لباس سوژه عکاسی کشیده خواهد شد. این اتفاق به شکل ناخودآگاه می افتد و اجتناب ناپذیر است. بنابراین پیش از عکاسی پرتره باید به رنگ و طرح لباس سوژه توجه داشت.

این مسئله اغلب نادیده گرفته می شود، چرا که انتخاب رنگ لباس به سوژه بستگی دارد و نه به عکاس. اما اگر عکاس بخواهد طبق اصول عکاسی پرتره عمل کند و نتیجه بهتری به دست آورد، باید به لباس پوشیدن سوژه ها اهمیت بیشتری بدهد. بدیهی است که اگر عکاس درحال عکس گرفتن برای مد و فشن شوها است، این مسئله اهمیتی پیدا نمی کند، چرا که قرار است توجه اصلی معطوف به لباس ها باشد.

8. اصول عکاسی پرتره برای رفع غبغب

مشخص بودن غبغب در عکس، تمام حواس بیننده را به خود معطوف می کند. هیچکس دوست ندارد که غبغبش در عکس دیده شود. ممکن است سوژه این خواسته را مستقیم به عکاس نگوید، چرا که توضیح واضحات است.

برای رفع مشکل غبغب، راه حل ساده ای در اصول عکاسی پرتره پیشنهاد می شود. کافی است از سوژه خود بخواهید تا کمی سر خود را به جلو بیاورد، سپس فک خود را به پایین و بیرون هدایت کند. به همین سادگی غبغب به طور کامل پنهان می شود. این بهترین راه در کوتاه ترین زمان است. همچنین، به خاطر بسپارید که دلیلی برای نگرانی از غیر طبیعی بودن اعضای صورت وجود ندارد. چرا که همه عکاسان از کامپیوتر استفاده می کنند، و می توانند با نرم افزارهای خود، مشکل کوچک ایجاد شده را برطرف کنند.

به علاوه برای یادآوری، با رعایت کردن آنچه که درباره فشرده سازی تصاویر با استفاده از فاصله کانونی بلند مطرح شد، هیچکس متوجه غبغب نخواهد شد.

9. پرهیز از پس زمینه های شلوغ

معمولاً پرتره ها از پس زمینه کسل کننده ای برخوردار هستند و این بی دلیل نیست. پس زمینه می تواند یک صحنه سفید و یا دیواری طرح دار باشد و نه چیز دیگری. طرح پس زمینه باید ساده و یکنواخت بوده و منحرف کننده نگاه نباشد. منحرف نکردن نگاه، یک نکته کلیدی است که باید به آن توجه شود. این مسئله درست مانند مسئله لباس درخشان است، چرا که قرار نیست نگاه بیننده از روی سوژه برداشته و معطوف به اطراف شود.

پرهیز از پس زمینه های شلوغ

بنابراین شاید داشتن یک عکس در برابر غروب خورشید، وسوسه کننده باشد، اما این سوژه در عکاسی پرتره جایی ندارد. چرا که این موضوع بیشتر مربوط به عکاسی از منظره می شود، اما تمرکز پرتره بر روی چهره شخص است.

10. توجه به خطوط بینی و گونه

اکثر عکاسان، سر سوژه را کمی به طرف بالا و به طرفین هدایت می کنند، که در این حالت، بینی نیز با آن بالا می رود. خطوط بینی و گونه در حالتی قرار می گیرد که بینی در چهره بیرون می زند و بزرگ دیده می شود.